over

Over de auteur

 


Willem de Bruin werd geboren op 3 januari 1951 in Oosterbeek, de plaats waar hij ook opgroeide. Vanaf de voltooiing in 1973 van zijn studie aan de School voor de Journalistiek in Utrecht tot 2010 was hij werkzaam als journalist. De eerste jaren werkte hij bij het dagblad De Waarheid, daarna werd hij eindredacteur van het maandblad Milieudefensie. Het grootste deel - bijna 23 jaar - van zijn loopbaan was hij in dienst van de Volkskrant.


Bij deze krant begon hij als redacteur binnenland en werd later eindredacteur van de opiniepagina en van de zaterdagse opiniebijlage. De laatste jaren was hij als coördinator van het  commentatorenoverleg verantwoordelijk voor het dagelijkse hoofdredactioneel commentaar in de krant. Naast commentaren schreef Willem de Bruin beschouwingen en essays over een breed scala aan onderwerpen voor diverse rubrieken en bijlagen.


In 2010 verliet hij de krant om verder te gaan als schrijver van historische non-fictie. Ook schreef Willem de Bruin een groot aantal bijdragen voor het Historisch Nieuwsblad en is hij medewerker van het tweewekelijks verschijnende Argus.

De Gouden Rots
Hoe St.Eustatius wereldgeschiedenis schreef


Sint-Eustatius is het op een na kleinste en armste eiland van

de Nederlandse Antillen. Het is nu bijna niet meer voor te   stellen dat dit stipje op de kaart ooit een welvarende vrijhaven was en het belangrijkste handelscentrum van het Caraïbisch gebied.


Dat wreekte zich toen in 1775 de Britse koloniën in Noord-Amerika in opstand kwamen tegen het moederland en een jaar later de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten uitriepen. Al snel werden de handelaren op Sint-Eustatius de belangrijkste wapenleveranciers van de opstandelingen. Een conflict met Groot-Brittannië kon niet uitblijven. Na jaren van oplopende spanningen verklaarde de Britse regering eind
1780 de oorlog aan de Republiek der Verenigde Nederlanden.

Nederland was op dat moment al geen schim meer van de mogendheid van welweer en nauwelijks nog in staat weerwerk te bieden. Begin1781 werd het eiland door een omvangrijke Britse troepenmacht bezet en geplunderd.

Later wist het eiland zich als handelscentrum nog even te herstellen totdat het met de Republiek definitief tenonder ging.

Je moet hier zijn geweest

Oosterbeek: Nederlands eerste kunstenaarskolonie


De Slag om Arnhem in september 1944 maakte op ruwe wijze een einde aan de bloeitijd van het nabijgelegen Oosterbeek, de jaren waarin het villadorp landelijke faam genoot als toeristische trekpleister en trefpunt van de elite.


De ‘Gouden Eeuw’ van Oosterbeek, zoals die wordt beschreven in het boek Je moet hier zijn geweest, begon met de komst naar het dorp van enkele landschapsschilders in de jaren veertig van de negentiende eeuw. Al snel ontstond een bloeiende kunstenaarskolonie naar het voorbeeld van het Franse Barbizon.


Spil van Nederlands eerste kunstenaarskolonie was Johannes Warnardus Bilders. Om hem heen verzamelden zich aanstormende talenten als Paul Gabriël, Anton Mauve en Willem Maris. Zij zouden later naam maken als vertegenwoordigers van de Haagse School.


Het ‘on-Nederlandse’ landschap van de Veluwezoom trok na de opening van de spoorlijn Amsterdam-Arnhem in 1845 ook veel welgestelden uit het westen van Nederland. In hoog tempo veranderden de voorheen kale heuvels in lommerrijke buitenplaatsen.   In hun voetspoor volgden de toeristen, die van Oosterbeek een van
de populairste binnenlandse vakantiebestemmingen maakte.


Gerard Bilders - Weiland bij Oosterbeek (1860). Collectie Rijksmuseum.

De Koningin van Paraguay


Een noodlotsdrama in het hart van Zuid-Amerika


Een Ierse courtisane in Parijs wordt de maîtresse van een Zuid-Amerikaanse dictator en raakt betrokken bij een van de bloedigste conflicten uit de moderne geschiedenis; weinig vrouwen in de negentiende eeuw leidden zo’n dramatisch leven als Elisa Alicia Lynch (1833-1886). Als geliefde van Francisco Solano López, dictator van Paraguay, bekleedde Elisa Lynch nimmer een officiële functie, maar als ‘ongekroonde koningin’ van deze Zuid-Amerikaanse republiek was haar invloed groot.


De nu vergeten Paraguay Oorlog (1864-1870) kreeg in Zuid-Amerika de veelzeggende bijnaam de ‘Grote Oorlog’. In dit conflict dat het continent zes jaar in zijn greep hield, nam Paraguay het op tegen Brazilië, Argentinië en Uruguay; een strijd die aan bijna de hele mannelijke bevolking van Paraguay het leven kostte. Elisa Lynch werd na de onvermijdelijke nederlaag verweten López te hebben wijsgemaakt dat hij was voorbestemd de ‘Napoleon van Zuid-Amerika’ te worden. Het zou hem er toe hebben verleid een oorlog te beginnen die hij nooit kon winnen.
López zou de strijd niet overleven; Elisa Lynch wist het vege lijf te redden en stierf uiteindelijk verarmd en vergeten in Parijs.